Abaoe 1995 | Brezhoneg · Français · English · Español · Deutsch |
|
Job Lakebars a oa ur paotr yaouank kozh, o chom e-kreiz Menez Are. Un atant bihan en doa, pemp buoc'h, kement a voc'h, un tarv, hag un dousennad yêr. Ral a wech e veze gwelet er vourc'h tostañ, St-Riwal. Bevañ a rae diwar produoù e diegezh. Un devezh, da-geñver Nedeleg, unan evel ar re all evitañ, e voe profet dezhañ gant ur mignon kozh, ur poltred eus e dud, sterniet brav, dispar ! «Kachamant» re vrav evit kozh ti Job. A-benn trugarekaat e vignon, Cheun Touladreus, e pedas anezhañ da evañ ur banne.
Goude bezañ evet ur banneig e
lavaras Job da Cheun : « Keit ha m'emaout amañ, 'po ken met sikour
ac'hanon da stagañ ar stern ! Setu ma oa aet Job er-maez, da glask un tach bennak, hag ur morzhol, ma kavfe ! Tremen a rae an amzer, Cheun o c'hortoz an ostilhoù ha Job o klask anezho. Kavet en doa un tach, dre chañs, war al leur, ruilhet en doa warnañ hag e oa kouezhet war e benn a-dreñv ! Nag a drabas evit nebeut a dra. Met n'oa ket kavet ar morzhol c'hoazh, kement a reuz a oa en tiegezh. Goude ur c'hardeur enklask, gant sikour Cheun nevez erruet, o doa kavet un horzh ! Gwelloc'h evit netra e oa. Derc'hel a rae Cheun an tach hag ar
stern ha Job a oa o vont da skeiñ gant an horzh. Dao ! Un taol !
C'hwitet war an tach, met, biz meud Cheun ne lâran ket ! Hennezh a
laoskas ur yudadenn, me lavar deoc'h, peadra da zihuniñ ar re n'o
doa ket poan dent ken. Ur mouchouer godell en doa lakaet tro dro
d'e viz koeñvet, hag e oa prest da adstagañ ganti. An dra gentañ
d'ober 'oa mont da glask un tach brasoc'h, ar pezh a voe graet
diouzhtu. Kavet o doa unan, sur, met brasoc'h, ha ne oa ket un
tammig hepken ! Mat e oa dezho memestra. An taol-mañ e skoe Cheun
gant an horzh, dre ma n'halle ket mui derc'hel an tach gant e viz
poanius. Cheun a soñje dezhañ en doa graet Job a-ratozh kaer skeiñ
war e viz, setu en doa c'hoant ober ar memes tra dezhañ. Soñjal a
rae :
Ar pezh en doa graet, met ken mat
ha ken kreñv ma... « Gast, ma Douue ! N'eo ket Doue
posubl memestra !!! Faoutet ar voger war hanter kant santimetr !
Petra 'lavaro mamm ? Setu ma oant aet o-daou er c'haou, hag o tont er-maez en-dro d'an daoulamm, hep ar simant evel-just !
Un nebeud taolioù bazh war-lerc'h, e oant deuet er-maez hag ur sac'h simant a oa war gein Job. Taolet en doa anezhañ war ar pavez dirak an ti, ul lec'h dispar evit ober ar meskaj. E-pad ma oa aet Job da glask traezh e oa aet Cheun da dennañ ur sailhad dour er puñs. Un frapadig war-lerc'h e oa prest ar poullad simant. Job a stankas an toull ken mat hag ur mansoñer. Ne oa ket a-liv gant ar voger met ne oa netra ! Cheun, e-pad an amzer-se, en doa oa digammet an tach. Adlakaet e voe an tach en e blas gant an dorn, ken gwak ma oa ar simant. An hanter re a zour o doa lakaet. Evañ ur banne "hini mat" a ginnigas Cheun, da c'hortoz ar simant da sec'hiñ, ar pezh o doa graet ! Un hanter voutailhad Grappe Fleurie
war-lerc'h e lavaras Job : Krog a bakas Job er stern hag en lakaas a-istribilh ouzh an tach. Hennezh a zeuas e-maez e doull gant pouez ar stern, ne oa ket sec'h ar simant c'hoazh !
A-benn ar fin e oa chomet ar stern-se war stal an oaled e pad tri bloaz, betek ma voe profet da Job ur morzhol hag ur pakad tachoù, evit Nedeleg gant Cheun Touladreus, e wellañ mignon !!! |
|