Oc'h evañ he banne kafe edo Sterenn. Evel boaz, n'en doa Sebastian merzet tra er pezh a c'hoarveze. Abaoe un tri miz bennak dija ez ae alies a-walc'h da welet he fitaod, dre guzh; trawalc'h dezhi tremen dre foñs he jardin, rak hec'h amezeg e oa.

En un ti brav edont o vevañ, ur seurt maner. Bep abardaevezh koulz lavaret e veze Sterenn oc'h en em fichañ brav a-raok tapout he disheolier, rak tomm-mat e veze an amzer c'hoazh d'ar c'houlz-se eus ar bloaz, ha neuze e lavare d'he gwaz :
« Mont a rin da welet al lenn, rak brav-spontus eo ! Divi e vezan er mareoù-mañ, ha vad a ra din bezañ du-hont. »

« Kerzh neuze, ha deus buan en-dro. »

Ha setu-hi en he jardin, o sellout ouzh he bleunioù, brav, skedus, graet mat war o zro, rak ul liorzhour mat o doa. Karout a rae-hi he liorzh, he lenn, ha... Rafael evel-just. Rafael hec'h amezeg, dimezet, ha ne oa ket evit dispartiañ diouzh e wreg, Aela, rak klañv-bras e oa homañ.

Abaoe ouzhpenn ur sizhunvezh ne oant ket bet an eil gant egile, pa ne c'helle ket eñ lezel re bell e wreg hec'h-unan. Dre ar prenestr ken e c'helle Sterenn sellout ouzh hec'h amezeg. Met hiziv e vije tu dezhañ mont betek al lenn. Hag i laouen oc'h en em welout adarre. Kalon Sterenn o lammat en he c'hreiz. Pell 'oa n'he doa ket santet an dra-se evit unan bennak, evit he gwaz zoken.

N'edo ket re en hec'h aez rak unan eus rideozioù he zi a welas o fiñval. Ur c'horfad aon enni, e tistroas betek he zi en ur redek. Pa erruas, ne welas ket he gwaz azezet er saloñs, evel ma veze peurliesañ. Tro ar saloñs a reas, tro ar c'hentañ estaj, tro an eil, an trede, e-lec'h ma veze an holl gambreier, ha diskenn adarre betek an traoñ. Soñjal a reas dezhi e c'hellfe bezañ er gegin. Met ne oa ket.

Kregiñ a reas da strafuilhañ. Ne ouie dare e pelec'h edo. Diskenn a reas betek ar c'hav, ha kregiñ da huchal, skiltrus he mouezh... Sebastian a oa astennet war al leur... difiñv. Tamm-ha-tamm e teuas un tamm buhez ennañ, met ur soñj diaoulek a dremenas e spered Sterenn :
« Ha ma c'hoarvezfe un dra bennak gantañ,... ur gwallzarvoud ? » Simploc'h un tamm mat e vefe an traoù evit Rafael hag eviti. Met dereat e veze Sebastian en he c'heñver memestra ! Ha trec'h e vefe ar soñj diaoulek ?... Ken buan e c'hoarvez gwallzarvoudoù a-wechoù !

A-benn ar fin e teuas Sebastian ennañ e-unan adarre, met n'en doa soñj eus netra. Poan en doa e pep lec'h, hag ezhomm chom war e wele.

E-pad meur a zevezh e chomas Sterenn en he c'hoazez, doaniet, pa ne c'helle ket mui gwelet Rafael. Ur wech koulskoude, e teuas hemañ da welet Sebastian, evel un amezeg dereat. Diouzhtu e kollas Sterenn he zamm pasianted o welet Rafael, aze, ken tost outi, hag ur Sebastian hanter varv en e gichen. Spontus e teuas da vezañ evito, keit-all 'oa n'o doa ket poket an eil d'egile. Ha Sterenn ha daoulammat betek ar gegin, tapout krog en ur sac'h plastik, ha kregiñ da vougañ Sebastian. Ne gomprene ket hemañ ar pezh a c'hoarveze gantañ. Glas-holl, disliv e teuas da vezañ, ha klask a reas en em zizober diouzh ar sac'h... A-daol-trumm e kouezhas war e wele. Skodeget e oa Rafael ha Sterenn gant ar pezh o doa graet, met e barr al levenez ur frapadig war-lerc'h.

Bep un tammig avat, e teuas Sterenn da vezañ iskis, hanter sot, o lavarout forzh petra, hag o welout Sebastian e pep lec'h. O paouez merzout e oa e kare Sebastian, a-benn ar fin. Ha kement-se holl dre he fazi ha dre fazi Rafael. Ne c'helle ket soñjal en traoù-se hep d'un daeraouenn vihan bennak dont en he daoulagad, un daeraouenn vihan o kreskiñ, ken na zeuas mui a-benn da baouez da leñvañ.

Diouzh an noz ez eas Rafael en-dro d'e di, hag e lavaras d'e wreg e oa marvet Sebastian. Aela a gavas Rafael iskis, met kollet e oa en hec'h huñvreoù maleürus. D'ar mare-se, hag hep ne ouie den perak, e krogas Aela da vezañ klañvoc'h-klañvañ. Mervel a reas...

Abaoe he yaouankiz e oa bet bepred ur c'harnedig gant Aela, ur c'harnedig a skrive ennañ kement tra a c'hoarveze ganti, betek hec'h analadenn ziwezhañ. Den n'en doa morse lennet anezhañ, Rafael zoken. Ur wech marvet Aela e klaskas Rafael ar c'harned e pep lec'h. N'en kave e nep lec'h. A-benn ar fin e kavas anezhañ ganti. Kregiñ a reas da lenn, diaes e spered un tammig o lenn ar pezh he doa skrivet e wreg. Met kenderc'hel a reas evelkent. Un istor sioulik e oa, istorioù yaouankiz, he dimez gantañ... Laouen e oa o welet penaos e kare-hi anezhañ. Ranngalonet e teuas da vezañ. Kenderc'hel a reas tamm-ha-tamm gant lennadenn ar c'harnedig, met brumennek e teuas e zaoulagad da vezañ; ne c'helle mui lenn reizh. Bamet e chome dirak ar c'haier. Miliadoù a zaeroù a ziveras diouzh e zaoulagad, huchal a reas, sot e oa. E glevout a reas Sterenn, ha tostaat outañ, pennfolliñ a reas ivez. Spontet-mik e oa, met lenn a reas ar c'harnedig ivez, dres evel he mignon. Ken doaniet e voent o-daou gant ar c'herse avat, ken e lammjont el lenn.