Degouezhet eo karr-samm ar baraer e korn ar ru vras o tegas un tammig buhez gantañ. A strolladoù bihan ec'h erru an dud, galvet gant ar c'horn-skiltr. Kroget eo kêr da zihuniñ war-lerc'h un nozvezh re heñvel ouzh ar re all. Goulou-deiz eo c'hoazh met ne savo ket an deiz forzh penaos, morse ne sav an deiz amañ. Abaoe pell n'eo ket bet gwelet an heol, bemdez e vezomp dindan an oabl teñval karget a goumoul ken na weler ket ken kribenn ar menezioù, du-hont er pellder. Ar sklêrijenn nemeti eo plaverezh sioul ul labous-mor en oabl, un takad gwenn, dasskedus, o tegas da soñj emañ ar mor en un tu bennak.

Ruzañ ma botoù a ran dre an dismantroù ur wech ouzhpenn, e-giz ma 'm eus graet kant gwech c'hoazh hag e-giz ma rin kant gwech all moarvat. Ur blijadur n'eo ket, ur boaz an hini eo, evel pa vijen ur c'hoariell vekanikel o vale keit ma 'z afe ar rodaj en-dro... Sell 'ta, krog eo ar glav adarre. Tremen a ra an dud, dilavar, goullo o selloù, e-giz tasmantoù chadennet d'o gwalleur. Klask a reont pakañ ur frankiz ankounac'haet ha n'eus diouti nemet en huñvreoù, ha n'eus ket anezho ken. Ne 'z eus chomet netra war-lerc'h ar brezel, distrujet eo bet ar spi, distrujet eo bet ar vuhez. Chomet eo an amzer a-sav, ne 'z euz koulz-amzer ebet ken, nemet devezhioù hir ha disliv an eil re war-lerc'h ar re all.

A bep tu d'ar ruioù e sav mogerioù louet ha gleb, evel ar vuhez amañ, o kuzhañ aon bras ar gêriz a chom. Damwelout lizherennoù gwer diverket gant an amzer a c'hellan, peg ouzh ar brikennoù, e-giz ur c'halvadenn mouget e teñvalijenn an diseblanted : Give peace a chance. Tremen a ran dirak poubellennoù, renk-ouzh-renk, leun abaoe pell : ne dremen ket karr an dideiler ken, nann, ne dremen den ebet ken.

Amañ hag ahont, lojet e skoselloù an hent, e kousk an dour glav, melezourioù ar vuhez dindan neñvoù du.

O treuziñ ar blasenn didud e sellan ouzh ar gwez kollet ganto o delioù hag oc'h astenn o brankoù noazh war-zu an oabl gant ar spi da dizhout skinoù frealzus un heol bennak. Ne chom roud ebet ken eus ar garantez war bankoù an amourouzien war-bouez lizherennoù kizellet don er c'hoad ha mouget tamm-ha-tamm dindan an iliav. Dont a rae ar pichoned, amañ, pell 'zo dija, da bigosiñ ar bruzhunoù bara stlepet gant mammoù-kozh madelezhus. Bremañ avat ez int nijet kuit; n'eo ket dirak huchadennoù laouen ar vugale met dirak dassonioù bout ar brezel.

O kenderc'hel gant va hent ez an e-biou d'ar sinema, lec'h emgav yaouankizoù kêr; prennet eo dorioù an dudi bremañ. Chomet eo skritelloù ar film diwezhañ a-istribilh ouzh ar voger e-giz eñvorennoù roget un huñvre :
« Hiroshima ma muiañ karet »... Kollet en va soñjoù eo en em gavan war ar pont, ul liamm bresk ha faoutet etre an daou ribl. Ar stêr zoken a vez o tec'hout kuit dirak an didrouz, he dourioù o kas ganto delioù diwezhañ an diskar-amzer, skeudenn displann ur vuhez berrbad. Ne glevan ket dasson ma seulioù war ar mein ken : kollet eo e bourbouilh strafuilhet an dour.

Ur wenodenn briek a gas betek ar vered, kloz, evit mirout ouzh ar marv da vont er-maez ha da gantreal dre straedoù kêr. En em silañ etre kolonennoù merglet ar porrastell a rankan ober evit gwelout un dra bennak. Amañ n'ez eus bleunienn ebet da vare an Hollsent : soñjal er marv a reomp a-hed an amzer.

Ha setu ar straed adarre, o lonkañ ar barradoù avel yen. Bale a ra an dud, o daouarn en o chakodoù, sanket o fenn en o mantilli, kablus e skeud an Ankou. Dilezet ez eus bet ur c'harr-brezel e-kreiz an hent gant ar soudarded. Aet int kuit, int ivez, o lezel kêriz da sankañ en anken ha da grenañ dindan mantell zu ar marv.

Pignet on war doenn ar gourmarc'had kozh; alese em eus ur sell hollek, spontus, war an distruj. Pebezh dismantr ! Deuet eo kêr da vezañ ul lec'h arvarus, o tivogediñ c'hoazh. Diverañ a ra ar glav, takenn-ha-takenn, ouzh mogerioù duet an tiez, leñvoù ur bobl drastet. Siminalioù al labouradeg a sav el latar, mut, bouilhad moged ebet ken o sevel en oabl hag o livañ ar c'houmoul. Deuet eo da vezañ un elfenn varv ouzhpenn en daolenn vantrus-se, ur mas du en deñvalijenn. Chomet eo intañvezed ar vicherourien war o lerc'h. Mougañ a ra kêr dindan ludu an noz o veuziñ ar straedoù, ar plasennoù. Distro eo an holl er gêr. Fenoz, e-giz boas, n'ez eus steredenn ebet en oabl, kuzhet ar sklêrijenn, kuzhet ar spi ur wech ouzhpenn. Kuitaat kêr a ra karr-samm ar baraer gant un trouz a gozh houarnaj.

Warc'hoazh, marteze, e savo an heol a-dreñv ar pikernioù...