« Ac'hanta, Liza! Petra an diaoul 'zo c'hoarvezet amañ? »

Sevel a ran, ha mont etrezek ennañ.

« O! Bennozh Doue deoc'h! Erru oc'h a-benn ar fin! »

« E-pelec'h 'mañ ar c'horf? »

Ul lajad a dremen a-raok din gellet respont dezhañ. Skeudenn penn Kilian a zeu ingal war skramm ma malvennoù, da waskañ ma spered. Strafuilhet on c'hoazh.

« A...a...aze! »

Diskouez a ran da Jañ-Loui ar c'horf damguzhet a-dreñv ar burev.

« Ma, biskoazh...! Ur spont! » eme Jañ-Loui, bamet dirak ar c'horf damzebret.
« Pegeit 'zo emaoc'h amañ? »

« Ma, un nebeud munutennoù a-raok pellgomz deoc'h. »

Lakaat a ra e vanegoù plastik ha mont prim da furchal e tiretennoù an armelioù, er gegin... Sellet a ra dindan an arrebeuri. A-greiz-holl e tegouezh ur strollad tud. Seizh en holl. Unan gantañ ur benveg-foto, ur medisin, daou all da glask louc'hoù, merkoù chomet war-lerc'h ar vuntrerien, unan all da gemer notennoù ha daou baotr an ambulañs evit kas ar c'horf ganto. Kement a dud a zo ma 'z eo deuet ar sal da vezañ ur gwir varc'had. N' ouzon ket mui e pelec'h lakaat ma c'horf, petra ober. Echu e dro fri-furch gant Jañ-Loui e kinnig din mont betek stal Vawaime. A-raok kuitaat an ti e taolan ur sell c'hoazh war gorf Kilian. Dres d'an ampoent, paotr e venveg-foto, diseblant, o trapañ skeudennoù anezhañ.

Pignat a reomp en oto, ur Safran du.

« Perak 'oac'h deuet da di Gilian er mintin-mañ? »

« Met...Ya...! Prestet 'm boa binvioù-livaj da Vawaime. Setu 'm boa bet c'hoant kaout anezho en-dro. »

« Met n'ez eus netra ganeoc'h? »

« Nann... Re drubuilhet on bet gant ar pezh 'm eus gwelet da soñjal enno, da gemer ma binvioù en-dro. »

Loc'hañ a ra ar c'harr-tan. Met, perak 'ta mont d'ar stal?

« Ha n'oc'h ket bet o furchal er stal c'hoazh, Komiser Sanchez? »

« N'it ket 'ta gant »komiser
« ouzhin! Koulz ganin klevet »Jañ-Loui
« ! ...Eo, met un dra bennak 'm eus da ziskouez deoc'h. Gwelet a reoc'h... »

Ne c'hell ket bezañ an doser, alato! Ganin emañ. E santout a ran e godell diabarzh ma c'habig. N'eus forzh penaos, ne oa ket bet graet un eil skouerenn anezhañ. Nann, ne c'hell ket bezañ an doser! Kredabl-bras eo abalamour d'an doser-se ez eo bet lazhet Mawaime ha Kilian. Ne chom nemedon war hent al lazherien. Piv en deus c'hoant tapout ac'hanomp?

Bleiner brein! Gellet 'pije lakaat da vlinker evit treiñ a-zehou! Ha n'eo ket graet ar reolennoù evit an archerien ivez?

« Ha bleinañ a rit, Liza? »

« 'Ran ket », emezon war an trumm.

Treiñ a reomp dre ur straed vihan, straed ar Velli. Dirak ar stal e chomomp a-sav. Mont a reomp er-maez eus an oto, ha merzout a ra Jañ-Loui diouzhtu eo bet torret ar sielloù 'oa bet lakaet ouzh an nor. Neuze e tenn e bistolenn en ur lavaret din chom a-dreñv dezhañ, hep kaozeal. Erru er stal e taoulamm daou zen gwisket e du, bep a gougoul war o fenn. Amzer da Jañ-Loui bukañ e bistolenn etrezek enno setu int skampet kuit dre dor a-dreñv ar stal. Mont a ra Sanchez d'o heul betek koc'hu Douarnenez, met siwazh, koll a ra anezho e-touez an dud.

« Kaoc'h! Tec'het int! » emezañ kounnaret, ruz-tan e benn, ar ronkell en e vouezh.

Emañ bremañ o redek etrezek ar burev, dianalet-holl ar butuner kozh anezhañ. Sellet a ra e pep lec'h evel pa vefe o klask un dra bennak.

« Gast! Deuet int a-benn da zigeriñ an armel-greñv! »

« Petra 'oa enni? »

« Just a-walc'h, c'hoant am boa goulenn ar c'hod diganeoc'h. Met siwazh, re ziwezhat eo bremañ. Biken n'he doa Mawaime Malinche graet anv dirazoc'h eus ar pezh 'oa en armel-greñv-se? »

« Eo, gouzout a ran e vire enni an holl lizhiri a reseve, kontoù ar stal, brastresoù, ha fotoioù eus he familh. Traoù personel, petra. »

Goude bezañ prederiet e ya Sanchez betek e garr da bellgomz d'e genseurted, evito da zont da glask roudoù. Sellet a ran tro-dro din ouzh ar reuz graet gant al laeron er burev. Mont a ran d'ober un dro dre ar stalig. Livadurioù a bep seurt a zo stag ouzh ar mogerioù: Por' Ru war lod, ha war lod all, gweledvaoù, taolennoù-bro, graet un tamm e pep lec'h e Breizh. Unan eus an taolennoù-se 'zo disheñvel he doare diouzh ar re all: ganin-me eo bet graet. Diaes eo kompren ma zaolenn pa vez sellet outi a-dost. Dav 'vez mont betek foñs ar sal da verzet ez eo un Indianez o tougen ur pod bleunioù. En ur c'hornig eus ar sal, ul livadenn a seblant bezañ diechu. Unan eus taolennoù Mawaime eo, skedus, trec'h luc'h al liv glas war al livadurioù all. Sur a-walc'h he doa bet c'hoant da daolenniñ an Natur, an Natur a vez ken tost an Indianed outi.

Div lodenn a ya d'ober ar stal: en tu dehou e vez miret kement tra a sell ouzh an tresañ hag ar c'hizellañ: kreionoù-koad, paper a bep seurt liv ha ment, gouaj, plakennoù lino, koad, gomennoù, hag all... Hag en tu all emañ ar binviji da livañ taolennoù kentoc'h: podadoù livaj, barroù-livañ, lien, sternioù. E-kreiz ar sal e oa bet staliet un delwenn en he gwir vent gant Mawaime, unan o tont eus he bro c'henidik, Mec'hiko. Kizellet e oa bet e stumm un delwenn Vaya, ur penn-brezel indian o saludiñ e bobl.

Degouezhet ar Sanchez er stal da ginnig din mont da zrebiñ merenn en un ti krampouezh bennak, war an aod. Dindan dek munutenn omp en em gavet eno. Mont a reomp er-maez eus an oto renket brav dirak an ostaleri. Ha ni e-barzh. Ur sal vras eo, enni un daol-gont dirazomp. Tud a bep seurt, pep a vanne dirak o fri, 'zo o trailhañ kaozioù, o c'hoari 'r c'hartoù pe o c'hoari dominoioù. An darn vrasañ eus ar re 'zo o komz 'zo tud kozh anezho, o kontañ o abadennoù pesketa. Hag an holl re a zo o c'hoari 'c'hartoù pe dominoioù a zo c'hoarzh ha kan ganto. An ostiz, un den tavañjer wenn ha blev berr, 'zo gant e dorch-listri o frotañ gwer d'o sec'hiñ, hag ouzh o strollañ war an daol-gont dirazañ. Un eur eo, ha ni o vont da azezañ e-kichen an akwariom, ennañ ur c'hrank ha meur a besk. Glas-mor eo livet ar mogerioù. Dieub ha disammet en em santan.

« E! Mikael! Deus deomp pep a gartenn-bred, mar plij? »

« Ya, diouzhtu! »

Degouezhout a ra an ostiz, ur paotr kuilh blev druz, gant div gartenn c'hlas. Ma c'hartenn dirazon e c'houlennan digant Jañ-Loui :

« Alies e vezit o tebriñ amañ? »

« Ya, bep Merc'her da greisteiz. »

« Ha ya! Ha petra a alioc'h din kemer, neuze? »

« Meskl gant chaous dre-an-ti, hag ur banne gwin gwenn choazet gant Mikael, an teuzar! »

« Deomp de'i, neuze! »

Dek munutenn goude, setu distro an ostiz gant ar gwin hag an daou bladad meskl. A-greiz-holl e c'houlenn Jañ-Loui ganin :

« Klevet em eus komz eus ar gevredigezh ho poa bet labouret eviti, c'hwi ho tri: te, Mawaime ha Kilian. Daoust ha tud all a zo er gevredigezh-se? »

Sell 'ta! Dre te ez a ouzhin bremañ! Sabatuet on gant e c'houlenn ouzhpenn, setu ma choman pellik amzer a-raok respont, o klask ar vesklenn 'zo o paouez kouezhañ er plad a dre ma bizied:

« N'edomp nemet tri e Breizh. Met sikouret e vezomp gant tud o vevañ e Mec'hiko. N'eo ket aet ar c'heleier mantrus betek enno evit c'hoazh, sur a-walc'h. »

« Liammet eo ar muntroù gant ar gevredigezh d'ho soñj? »

Dav 'vo din lavaret dezhañ pe get?

« Ne gredan ket. Ur gevredigezh didrubuilh eo. »

« Ha petra emaoc'h e soñj ober evit ar gevredigezh? »

« Klask a rin mont e darempred gant an Indianed evit gouzout ha labourat pelloc'h a raimp pe ne raimp ket. »

Derc'hel a ra Jañ-Loui gant e c'houlennoù. Echu ganeomp debriñ ez on kaset d'ar gêr gantañ. Kimiadiñ a reomp. Pignat a ran betek ma ranndi, hag amzer din kemer ma dafarioù-kelenn setu ma klevan korn-boud oto Morwenna a gelenn e Lise J.M ar Brizh ganin. Echu ar vakañsoù, plac'h!

Nag a draoù 'zo c'hoarvezet abaoe ma oan bet amañ evit ar wech ziwezhañ! Kerkent ha digoret dor ar sal-glas ganin e tizoloan en-dro aergelc'h trouzus al Lise, ha selloù an holl ouzhin. Soñjal a ran en-dro er pezh am eus gouzañvet en devezhioù tremenet: marv Mawaime, korf Kilian, dibennet ha muturniet euzhus, ha goulennoù iskis Jañ-Loui. Krenañ a ran. Ne c'hellan ket chom amañ. Ret eo din tec'hout alemañ.