Na perak eo bet lazhet ha muntret ken euzhus-se? Gant ar strafuilh e kouezh ma fenn hep nerzh etre ma daouarn. Piv eo an den didruez-se? Kaer em eus ober goulennoù ouzhin-me ma-unan ne zeu diskoulm ebet. Gant an holl drubuilhoù-se eo rivet ma izili, evel seizet, kropet. N'eo ket ar gwad ennon evit redek ken, evit ober tro ma c'horf hep mont yen, sklaset. Bep un tammig avat e tomma ma c'halon en-dro pa soñjan er mareoù ken kaer hon eus bevet asambles. Hi, Mawaime hag a oa ken prim ha lemm he spered! D'ar c'hentañ gwel anezhi e verze an holl e oa ur plac'h diskoelf abalamour d'he respontoù trumm ha birvidik hag a stanke meur a c'henoù re frank. Mistr e oa he c'horf, kroc'henet dous e-giz ar seiz. Setu penaos em boa gwelet anezhi evit ar wech kentañ. Soñj mat am eus c'hoazh eus an devezh-se pe gentoc'h eus an nozvezh-se. En un davarn 'giz Iwerzhon e oa, e-lec'h ma vouboue drant ar sonerezh dre ar c'harter, mesket gant yudadennoù an avelioù dirollet. Yaouankik-flamm e oamp d'ar c'houlz-se rak studierezed e oamp e Skol-Veur an Arzoù e Kemper. Tro am boa bet d'he gwelet c'hoazh e trepasioù hir ha teñval ar skol met ar wech kentañ e oa din kaozeal ganti, en nozvezh-se. Diouzhtu e oa aet ar gaoz war soñjennoù prederourien ar c'hantvedoù diwezhañ. Ken aes ha tra e tispakas Mawaime he buhez din hag e lavaras sklaer ha splann he soñjoù, hep chom da dortal. Digor e oa he spered dre m'he doa bevet daou stumm da soñjal. E Mec'hiko e oa ganet hag eno he doa gouzañvet e-pad he yaouankiz, buhez labourerien-douar ar Chiapas. Kontañ a rae din kement darvoud a c'hoarveze en he c'hêriadennig kollet er c'hoadoù trovanel p'en em gave ganti keleier eus du-hont. Brav e seblante ar vro pa groge Mawaime da zisplegañ he doare din dre ar munudoù, daoust d'an diaes ma veze din he c'hompren da vat a-wechoù, ken buan e veze fromet pa gomze diwar-benn he bro.

Dedennet e oa gant an arzoù hengounel hag un dezenn e oa e soñj sevel a-raok dibenn ar bloavezhiad-studi. Plijout a rae dezhi ivez liverien an amzer a vremañ, Juan Miró dreist-holl, a voe prenet meur a levr ganti diwar e benn.

Daoust ma veze dedennus selaou anezhi o komz, e soñjen atav penaos e veze gant an dud all. Ha gwarizius e oan? Ne oan ket koulskoude, met aon a zeue din e tigorfe he c'halon da n'eus forzh piv. N'eus forzh peseurt paotr a vefe aet daveti, ha setu dres ar pezh a c'hoarveze peurliesañ. Ne c'hellan ket derc'hel soñj eus o anvioù holl, nag eus o dremmoù zoken. Ur plac'h koant e oa ivez. Na pegen lirzhin e oa gant he mousc'hoarzh kaer bepred war he dremm. Alies e welen anezhi evel-se pa'z aemp da riboulat en tavarnioù diouzh an noz.

Ne ouezan ket perak e teu an holl eñvorioù-se em fenn, an holl vareoù brav. Hag e soñjan ne c'hellin ket bevañ hepti, hep he mignoniezh, hep he bezañs, hep he levenez ...

Ha redek a ra ma daoulagad war pennad ar gazetenn a-benn gouzout pegoulz e vo an interamant. Ne gavan ket, met sur a-walc'h e vo da deir eur e iliz Santez Elena. Ma mantell ha ma manegoù a gemeran hag ez an dre ar straedoù war ma fouez, sioulik, ma soñjoù o nijal er goullo, en dic'hoanag. Treiñ a ra skeudennoù em fenn, skeudennoù eus Mawaime... Ha treiñ a rafen da sot hepti ?

Tostoc'h-tostañ emaon d'an iliz. Ne vezan ket gwall droet bepred gant ar relijion-se a zo bet plantet kement a reuz en hec'h anv gwechennoù, em bro, hag e hini Mawaime.

Dale 'zo ganin, ha setu a-greiz-holl ur pezh mell dor goad da virout ouzhin da vont pelloc'h. Daoust ha nerzh a-walc'h am bo da zigeriñ anezhi? Ken gwan en em santan, ken kizidik. Ha pa'm befe an nerzh d'hen ober, ha gouest e vin da sevel ma fenn ha da c'houzañv selloù mignoned Mawaime? ... Re Gilian dreist-holl. A-benn gwashaat pep tra, e klevan un draskadenn spontus a-daol trumm. Me an hini eo! Me 'm eus lakaet an oferenn da ehanañ en ur zigeriñ ar gozh dor vrein-mañ! Hag an holl o sellet ouzhin. Met diseblant eo o selloù, re drubuilhet evit diwall ouzh ur seurt darvoud. Kilian ken a chom da sellet ouzhin, e zaoulagad leun a zaeroù, feson warnañ da vezañ dic'hoanaget. Paourkaezh Kilian! Em sav e choman e foñs an iliz e-pad ur frapad, kuit da zirenkañ an dud. Da welout Mawaime an hini on deuet, ur wech c'hoazh... Tostaat a ran goustad ouzh an arched e penn an alez: digor eo evit c'hoazh. Alvaonet, souezhet-mik e choman, neket o welet Mawaime, met o welet ne ra netra din gwelet anezhi marv. N'eo ket posubl d'an tamm kig gwenn-se bezañ ma Mawaime garet!

Ne c'hellan ket chom hep sellet ouzh Kilian. Morse n'he doa Mawaime karet ur paotr kement. Goude bezañ bet ur sizhunvezh gantañ e oa deuet da vezañ ur plac'h siriusoc'h, dedennet muioc'h gant ar pezh a oa tro-dro dezhi, ar pezh a vroudas anezhi da zigeriñ ur stal binvioù evit livañ. Dre ma anaveze ur bern tud troet gant al livañ ez eas mat ar stal en-dro kerkent ha digoret. Met er gêr e oa disheñvel: abaoe bloaz edo Mawaime ha Kilian o chom asambles pa grogas an traoù. Un nozvezh e tistroas Kilian d'ar gêr, izel e benn: e labour en doa kollet. Pa glaskas Mawaime frealziñ anezhañ, e voe bountet gant Kilian war al leur. Antronoz e teuas Mawaime da'm c'haout, ha strafuilhet-holl e oan bet o welet he stad vantrus: bloñsoù e pep lec'h! Ne oa ket bet Mawaime evit krompren petra 'oa peg ennañ pa oa aet da skeiñ ganti a-greiz-holl, pa 'z ae ken mat an traoù etrezo. Ar gwashañ eo na baouezas ket Kilian da vezañ feuls, ha bep tro e teue Mawaime da'm c'haout, da lavaret eo un div wech bennak bep sizhun, da nebeutañ. Evel just 'm boa klasket lakaat anezhi da guitaat anezhañ met bep tro e responte din e kare re anezhañ, he doa aon ober droug dezhañ, hag evel-henn hag evel-hont...E-pad meur a vizvezh o doa dalc'het da vevañ en doare-se.

Setu echu an oferenn. Ne verzan ket emañ an holl o kuitaat an iliz, ha me kollet em soñjoù. Pa zeuan ennon ma-unan en-dro eo tost goullo ar sal. Mont a ran neuze war-zu ar vered. Gwigourat a ra an nor merglet war he mudurunoù. Stouet ma fenn ganin ez an war-raok da heul ar re all, ma zreid o ruzañ an eil war-lerc'h egile war grouan an alez, evel ur robot.

Ur wech erru er-maez, n'on ket evit dispegañ ma selloù diouzh Kilian, ur wech ouzhpenn. Ha me kollet em rambreadennoù adarre. A-benn ar fin ne oa ket echuet re fall an istor dre m'en doa kavet Kilian un dudi nevez: sikour Indianed Amerika. E amzer a dremene o labourat a youl vat evit ur gevredigezh a rae war-dro ospitalioù ha skolioù eno, setu ma oa gwellaet pep tra etrezañ ha Mawaime.

Nag a hast am eus e echufe al lid hir ha poanius-mañ. Un nebeud tud a zo aet kuit c'hoazh met dre ma anavezan an darn vrasañ eus ar re a zo chomet e kavan gwelloc'h gortoz ar fin. Ah! Setu Kilian o vont; marteze e c'hellin ober eveltañ? A-raok skeiñ sag ar gêr avat, ez in da gomz gant ar paourkaezh Kilian memes tra. Sur a-walc'h en em sant e-unanik ha glac'haret.

« Demat Kilian ... »

« Demat. »

Ne seblant ket bezañ gwall blijet gant ar gaoz. Gwelloc'h ganin e laoskel e-unan, ezhomm soñjal en deus ar paotr, sur a-walc'h.

« Ma, ma fell dit komz gant unan bennak e c'helli pellgomz din atav, mat eo? »

Respont ebet. Ne glev ket ac'hanon moarvat. Gwir eo e vez ezhomm bezañ an- unan a-benn soñjal pa vez darvoudoù a-seurt-se. Me ivez 'm eus c'hoant bezañ sioul. Mont a rin d'ober un tamm tro war vord ar mor. Ur banne aer fresk a raio vad din.